Post 03

BIOKLOCKI

Kolejną ciekawostką „NANO” są bioklocki.

Jednym z najistotniejszych tematów związanych z nanotechnologiami i przyszłością jest modyfikacja sekwencji DNA, na wzór łączonych klocków Lego. O DNA i jego fiksacji będziemy wiele czytać w kolejnych latach. Komputery z DNA! Takie dziwa… Oczywiście nie trzeba mówić, że DNA można dosłownie PROGRAMOWAĆ. I zmierza do tego już elektronika, ale ma złą fizykę. Pierwsza rzecz jaką usłyszałam kilka lat temu na temat nowej nauki, to wiadomość, że „dzięki nanotechnologii można stworzyć DNA całej Ziemi.” Ale najpierw trzeba wiedzieć jak Ziemia powstała. Wariactwo. Gdzie i co utrwala kody z jakich replikuje człowiek? Co stanowi o wyglądzie i formie Ziemi? Nauka obecna [stara] nic nie wyjaśniła.

Nie mówimy już o technologii genowej, która następuje w cyklu czasowym, wymaga długiego czasu kodowego, przełożeniowego/skalowego. Mówimy o natychmiastowych działaniach takich „przeszczepów”, zapobiegających rozwojowi nowotworów i uszkodzeniom DNA. Biotechnologia manipuluje gotowcami, to modyfikacja natury. Ale jeszcze na błędach, bo to metoda eksperymentalna. Nie ma fundamentu, który powie, że takie i takie połączenie da nam to czy tamto. To jest wada złej fizyki i założeń. Może tak to musi być, ale gdy dochodzimy do programowania to nie możemy sobie pozwolić na tego rodzaju błędy, czyli na złą fizykę informacji.

To prawdziwe czary, natura też się takimi „czarami” posługuje, są to PIERWIASTKI, klocuszki, a może wcale nie klocuszki, ale jak się dowiemy FUNKCJE HIERARCHICZNIE MODYFIKUJĄCE ŚWIATŁO, taki skalujący się mechanizm światła, dający różne obrazy funkcji, które kontrolowane przez system kwantu ziemskiego, mogą się modyfikować w bardzo różnorodny sposób. Dowiemy się więcej z czasem, sama to badam.

Bioklocki (BioBricks) zostały stworzone w MIT EECS przez Toma Knight’a i jego współpracowników. Obrazowo i bardzo ładnie, zasadę działania bioklocków opisał magazyn FOCUS numer grudniowy 2009.

Bioklocek to fragment DNA z zapisaną sekwencją zadaniową, [dodam tu że to górnolotne słowa, w sferze marzeń i planów, takich sekwencji zadaniowych dopiero się poszukuje], bada który wklejamy w cały odcinek DNA. Każdy bioklocek ma oznaczone końcówki jako prefiks i sufiks, to zbiór takich samych par nukleotydów, za pomocą których „dokleja” się zastępczą sekwencję genową do istniejącej sekwencji. „Dawcą” bioklocka stała się popularna bakteria E coli, ale są też inni „dawcy”. Istnieje obszerna baza danych Fundacji BioBricks, tutaj: http://biobricks.org/ gdzie można szukać pożądanych właściwości bioklocków: tutaj http://parts.igem.org/Main_Page?title=Main_Page, i bawić się w „doktora”.

Nanotechnologia to dział dla ludzi z dziecięcą wyobraźnią, która jakoś bardziej cechuje mężczyzn, więc tu apel do kobiet. Przyszłość w nanotechnologii jawi się jak bajkowy świat nieograniczonych możliwości. Ale bez fizyki i założeń konstrukcyjnych, konkretnych, nanotechnologia stoi w miejscu, nie przekłada się na boom gospodarczy. Modyfikacja DNA za pomocą wyprodukowanych bioklocków ingeruje w ewolucję, w kształt i formę ludzką, ale czy nie lepiej najpierw poznać to co mówi ESLN, że człowiek to produkt, kwant o funkcji, funkcjonuje jak program i tą drogą odgadywać wzory? Niebawem to będą zajęcia większości ludzi i zawodów o ile wybierzemy drogę wiedzy i rozwoju…, świadomości nowej i chyba walki. No taka prosta zmiana myślenia – jesteśmy funkcją programową. A jak się do niej dobrać? Kasując stare błędy złej fizyki i stosować nowe założenia.

Nie będzie przełomu bez zmiany fizyki! To proces przełożenia, aby konstruować nowe narzędzia. DŁUGI ale WSPANIAŁY.

Więcej o rodzajach bioklocków tutaj: http://spectrum.ieee.org/at-work/innovation/hacking-dna